درون ماه
آزمایش لرزه ای غیرفعال اولین لرزه سنج قرار گرفته در سطح ماه بود.
این آزمایش دانشمندان را قادر ساخت تا در مورد ساختار داخلی ماه اطلاعات کسب کنند
لایه های ماه
هسته ماه
ماه جهانی متفاوت است. این بدان معنی است که از لایه های مختلف با ترکیبات مختلف تشکیل شده است. سنگین ترین مواد در مرکز ماه فرو رفته و سبک ترین مواد به بیرونی ترین لایه رسیده اند. مطالعات لرزه ای ، چرخشی و اندازه گیری گرانش به ما این امکان را داده است تا بینش لایه های مختلف ماه را بدست آوریم.
برای صحبت درمورد درون ماه ابتدا از هسته آن شروع می کنیم. مرکز ماه که قسمت متراکم ماه هم هست، هسته ی فلزی می باشد. هسته ماه تا حد زیادی از آهن و مقداری نیکل تشکیل شده است. هسته داخلی یک جرم جامد با قطر حدود 480 کیلومتر است. در اطراف هسته داخلی جامد یک هسته خارجی سیال وجود دارد که قطر کل هسته را به حدود 660 کیلومتر می رساند. قطر هسته ماه حدود 20 درصد قطر خود ماه است و در مقایسه با سیارات نزدیک جهانی مانند زمین هسته های آن نزدیک به 50٪ قطر هسته آن است.
گوشته و پوسته ماه
بالای هسته گوشته و پوسته وجود دارد. تفاوت در ترکیبات بین این لایه ها حکایت از آن دارد که ماه به طور گسترده ای یا حتی کاملا از اقیانوس بزرگ ماگما در تاریخ بسیار اولیه آن تشکیل شده است. با شروع سرد شدن اقیانوس ماگما، بلورها در داخل ماگما تشکیل می شوند. بلورهای مواد معدنی گوشته متراکم تر ، مانند الیوین و پیروکسن ، در انتهای اقیانوس غرق شدند. مواد معدنی سبک تری ، به ویژه فلدسپات پلاژیوکلاز آنورتوزیتیک ، متبلور شده و روی سطح شناور می شوند تا پوسته ماه را تشکیل دهند. گوشته با ضخامت تقریبی 1350 کیلومتر بسیار گسترده تر از پوسته است که ضخامت آن تقریباً 50 کیلومتر است. جالب اینجاست که به نظر می رسد پوسته ماه در طرف ماه رو به زمین نازک تر و در طرف رو به طرف دیگر ضخیم تر است. محققان هنوز در تلاشند تا دلیل این امر را تشخیص دهند.
ماه لرزه
لرزه سنج های باقی مانده در سطح ماه توسط فضانوردان آپولو، ماه لرزه های ماه را نشان داده اند. ماه لرزه های عمیق که عموماً در حدود 700 کیلومتری زیر سطح ماه رخ می دهند ، حوادث جزر و مدی هستند که در اثر کشش نیروی جاذبه زمین و کشش ساختارهای داخلی ماه ایجاد می شوند. زلزله های ماه که از سطح یا نزدیک آن می آیند می توانند در اثر برخورد شهاب سنگ با ماه ایجاد شوند. نوع دیگر لرزه ماه بسیار کم عمق می تواند ناشی از انبساط حرارتی و انقباض سنگ در سطح یا نزدیک آن باشد زیرا از شب بسیار کم قمری به روز بسیار گرم قمری می رسد. نوع چهارم از زلزله ماه در اعماق کم عمق 20-30 کیلومتری منشا می گیرد ، می تواند تا 5.5 ریشتر ثبت شود و بیش از 10 دقیقه طول می کشد! علل این چهارمین نوع لرزه ماه هنوز در دست بررسی است.
دیدگاهتان را بنویسید