نجوم در کلام امام حسین (ع)-1
نجوم در کلام امام حسین(ع) شامل فرازهای دعای عرفه با نگاه به شناخت امام حسین(ع) از جهان آفرینش مهیا شد و سعی برآن بود تا آیات نجومی مشابه قرآن نیز در آن بررسی گردد چرا که عترت پیامبر اکرم(ص) و قرآن کریم دو هدیۀ گرانبهای جدانشدنی پیامبر اکرم(ص) است.
برخی از جهان بینی را در دعاهای شنیدنی امام حسین(ع) زیر در روز عرفه می خوانیم:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَيْسَ لِقَضَائِهِ دَافِعٌ وَ لاَ لِعَطَائِهِ مَانِعٌ وَ لاَ كَصُنْعِهِ صُنْعُ صَانِعٍ
ستایش مخصوص آن خدایى است که هرگز پس‌زننده‌ای برای فرمان او نیست و هیچ جلوگیری کننده‌ای از بذل و بخشش او وجود ندارد و هیچ ساختۀ سازنده‌ای مانند ساختۀ او نیست.
این فراز ابتدائی دعای عرفه است و با سپاس از خدا آغاز می‌گردد، در همین ابتدا او را چنین معرفی می‌کند:
- فرمانش اجرایی است.
- بخشش او دریافت شدنی است.
- کارهایش منحصر به خودش است.
در مروری بر جهان آفرینش دیدیم که گیتی فضایی گسترده است که هرگز قادر به شناخت وضعیت فعلی آن نیستیم چون بالاترین سرعت انتقال اطلاعات سرعت نور است که قادر نیست اطلاعات به لحظه را بین مکان‌های مختلف منتقل کنند. پس خدا چه قدرتی دارد که فرمانش اجرا می‌شود و جنس فرمان او چیست که بین تمام آفریده‌ها به لحظه منتقل می‌شود.
اگر چه بشر توانسته با استفاده از فن‌آوری‌های نوین خود اقدامات بزرگی انجام دهد که از پوست گوسفند، گوسفند جدیدی بسازد و از زوج‌های نابارور فرزندی متولد کند اما می‌تواند بدون پدر و مادر فرزندی ایجاد کند چنانچه آدم آفریده شد؟ آیا قادر خواهد بود به لحظه‌ای از یک سوی کیهان داده‌ای را به سمت دیگر منتقل کند؟ آیا قادر خواهد بود به ذره ذره فضای اطراف آگاهی یابد؟
پس چگونه ادعا می‌کند در آفرینش جا پای جای خدا می‌گذارد؟ این هرگز، استمراری است که در فراز ابتدایی امام حسین(ع) برای معرفی خدا وجود دارد.
این فرازهای سه گانه در آیات متعددی از قرآن قابل مشاهده اند. برای نمونه به آیه 117 سوره بقره توجه شود: «پدید آورندﮤ آسمانها و زمین است و چون چیزى را اراده کند همین که بگوید: باش، می‌شود.» و نیز آیه 44 سوره فاطر : «آیا در زمین گردش نکردند تا بنگرند سرانجام کسانى که پیش از اینان زندگى می‌کردند و از اینان نیرومندتر بودند چگونه بود؟ و هیچ چیز در آسمانها و زمین نیست که بتواند خدا را عاجز کند [تا از دسترس قدرت او بیرون رود] زیرا او همواره دانا و تواناست.» و همچنین آیه 11 سوره شوری: «آفریننده آسمانها و زمین است. از خودتان برایتان جفتهایى قرار داد، و از چهارپایان هم جفتهایى آفرید. شما را با این [تدبیر حکیمانه] زیاد مى‌کند. هیچ چیزى مانند او نیست و او شنوا و بیناست.»
فَطَرَ أَجْنَاسَ الْبَدَائِعِ وَ أَتْقَنَ بِحِكْمَتِهِ الصَّنَائِعَ
انواع مخلوقات را پدید آورد، و ساخته‌ها را با حکمتش محکم نمود.
در این فراز از بدیع بودن آفرینش صحبت می‌کند بدیع یعنی جدیدی که از چیزی الگوبرداری نشده است شما وقتی آسمان را نگاه می‌کنید هر مجموعه همچون انسان‌های روی زمین منحصر به فرد است. اگر چه می‌توان آنها را در مجموعه‌های مختلف طبقه بندی کرد ولی نگاه دقیق نشان می‌دهد هر کهکشانی، هر منظومه‌ای برای خود عالم خاصی دارد که آنها را از یکدیگر متمایز می‌کند.
هر مجموعه نیر ساختار کامل پایدار و پیوسته‌ای دارد که نه برای چند سال و چند قرن که برای میلیون‌ها و میلیاردها سال پابرجا نگه می‌دارد. خورشید حدود 5 میلیارد سال است که به حالت پایدار، در فضا انرژی تولید می‌کند. کهکشان راه شیری بیش از ده میلیارد سال سن دارد.
این درحالی است که از زمان آخرین دایناسورها 65 میلیون سال گذشته است. چه سازه‌ای می‌توان ساخت که چنین مستحکم و پابرجا باشد. مسن‌ترین سازه‌های بشری حدود چند هزار سال قدمت دارد. آیا می‌شود عمر این سازه‌های باستانی را با سن زمین و خورشید مقایسه کنیم؟ منطقی است آن را با سن کهکشان مقایسه کنیم؟
مشابه نجوم در کلام امام حسین(ع) در آیات فراوانی از قرآن قابل مشاهده است در آیه 6 سوره ق می‌خوانیم:« پس مگر به آسمان بالای سرشان ننگریسته اند که چگونه آن را ساخته و پرداخته و زینتش داده ایم، و برای آن هیچ گونه شکاف‌ها و سوراخ هایی نیست.» همچنین آیات 3و4 سوره ملک: «آنکه هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید. در آفرینش [خداى] رحمان، خلل و نابسامانى و ناهمگونى نمى بینى، پس بار دیگر بنگر آیا هیچ خلل و نابسامانى و ناهمگونى مى بینى؟ سپس بار دیگر بنگر تا دیده ات در حالى که خسته و کمسو شده [و از یافتن خلل، نابسامانى و ناهمگونى فرو مانده] و درمانده گشته است، به سویت باز گردد»
نجوم در کلام امام حسین(ع)-2
نجوم در کلام امام حسین(ع)-3
مهدی پیوندزنی
دیدگاهتان را بنویسید