ستاره های دنباله دار با نزدیک شدن به حفره کوهی – مکانی در مدار آنها هنگام نزدیکترین فاصله به خورشید، دم ایجاد می کنند. گرمای خورشید برخی از مواد دنباله دار را بخار می کند و ذرات گرد و غبار را که در یخ محبوس شده اند آزاد می کند.
دنبالهدار، سیارکی است که در حدود حضیض مداری خود، بخشهایی از جرم آن تصعید شده و به صورت یک دنباله، اطرافش قرار گیرند. بنابراین دنبالهدارها از دو بخش اصلی دنباله و هسته تشکیل میشوند مدار این اجرام به صورت بیضی کشیده یا سهمی یا هذلولی است.
دیدگاهتان را بنویسید