بادهای خورشیدی

تاج، جو خارجی خورشید، بسیار داغ و منبع باد خورشیدی است که یک جریان ثابت ذرات باردار از آن خارج می شود. این ذرات انرژی کافی برای پر کردن هلیوسفر به دست آورده اند، منطقه ای از فضا که در لایه های بیرونی سامانه خورشدی قرار دارد. بادهای خورشیدی با سرعت متوسط 400 کیلومتر در ثانیه مدار زمین در می نوردند. اگرچه خورشید می تواند بیش از یک میلیون تن ماده در هر ثانیه از دست بدهد، اما مقدار آن در مقایسه با کل جرم خورشید بسیار ناچیز است.

ماهیت باد خورشیدی

باد خورشیدی در درجه اول از تعداد تقریباً برابر پروتون و الکترون و همچنین چند یون سنگین تشکیل شده است.  بیشترین سرعت ذرات در حفره های تاجی است یعنی نواحی نزدیک قطب خورشید در ارتباط با خطوط میدان مغناطیسی “باز” ​​که اجازه می دهد مواد به راحتی در فضا جریان داشته باشند. ذرات در نزدیکی استوا خورشید، جایی که خطوط میدان مغناطیسی به عقب برمی گردند و مواد تاجی را به دام می اندازند، آهسته تر جریان می یابند.

تاثیر بادهای خورشیدی به زمین

برای اینکه با تاثیر بادهای خورشیدی به زمین آشنا شویم ابتدا با میدان مغناطیسی زمین آشنا می شویم. میدان مغناطیسی زمین از سیاره ما محافظت می کند و حفره ای را در باد خورشیدی تراش می دهد که مغناطیس کره نامیده می شود. به دلیل فشار باد خورشیدی به میدان مغناطیسی، مغناطیس کره در سمت رو به خورشید فشرده می شود. در طرف مقابل، به آن سمت مغناطیسی کشیده می شود.

گاهی اوقات، ذرات باردار خورشید به مغناطیس کره زمین راه می یابند و در امتداد خطوط میدان مغناطیسی به سمت قطب ها می چرخند، جایی که آنها با ذرات موجود در فضای بالای زمین برای ایجاد شفق قطبی تعامل می کنند.