سدیم ممکن است سیارک Phaethon را متلاشی کند

سدیم حبابی می تواند رفتار ستاره دنباله دار این سیارک را توضیح دهد.

بارش شهابی جوزایی بیشتر به دلیل نمایش قابل اعتمادی که در فصل تعطیلات زمستانی انجام می دهد ، مشهور است. اما این رویداد نیز بی نظیر است زیرا نه از دنباله دار ، بلکه از یک سیارک: 3200 Phaethon نشأت می گیرد.

طبیعت واقعی فایتون بیش از 10 سال است که اخترشناسان را گیج کرده است ، از زمانی که آنها دریافتند که در نزدیکی خورشید به طور چشمگیری می درخشد و گرد و غبار را دفع می کند. این رفتار معمولاً مختص دنباله دارها است: وقتی مسیر دنباله دار آن را از درون منظومه شمسی عبور می دهد ، خورشید یخ های سطح خود را گرم کرده و بخار می کند و دمی روشن ایجاد می کند که تا میلیون ها مایل پشت آن امتداد دارد. بخار خروجی همچنین می تواند بخشی از گرد و غبار و سنگ دنباله دار را که معمولاً بقایای سوختن باران شهابی است ، از بین ببرد.

اما سیارک هایی مانند Phaethon از سنگ و فلز ساخته شده اند و یخ کمی دارند یا هیچ یخی ندارند ، و دانشمندان را مجبور می کند تا توضیحی متفاوت برای رفتار دنباله دار فائتون جستجو کنند. در تحقیقی که 16 اوت در The Planetary Science Journal منتشر شد ، محققان گزارش دادند که ممکن است سرانجام عامل این جنایت را کشف کنند: سدیم.

یک رویکرد گازدار

فیتون که در اسطوره های یونانی از پسر خدای خورشید نامگذاری شده است ، مداری 524 روزه دارد که آن را تنها در 0.14 واحد نجومی-جایی که 1 AU فاصله متوسط ​​زمین و خورشید است-از ستاره ما ، و در مدار عطارد ، قرار می دهد. که در آن فاصله ، خورشید سطح این سیارک را تا حدود 1390 درجه فارنهایت (750 درجه سانتیگراد) گرم می کند. در حالی که هر آب ، دی اکسید کربن یا یخ های مونوکسید کربن در زیر سطح مدتها پیش تبخیر شده بود ، سدیم – عنصری فراوان در سیارک ها – می تواند درست در زیر سطح آن در حال گاز گرفتن باشد.

حباب مداوم سدیم توضیح می دهد که چرا فائتون با نزدیک شدن به خورشید روشن می شود ، زیرا گاز و گرد و غبار حاصل از آن نور خورشید را بیشتر پراکنده می کند. همچنین می تواند نحوه جدا شدن سوخت جوزایی ها را از Phaethon را توضیح دهد.

بیورن دیویدسون ، نویسنده این مطالعه از JPL در بیانیه مطبوعاتی گفت: “سیارک هایی مانند Phaethon گرانش بسیار ضعیفی دارند ، بنابراین نیروی زیادی لازم نیست تا بقایا را از سطح بیرون بیاوریم یا سنگ را از شکستگی جدا کنیم.” “مدل های ما نشان

می دهد که مقادیر بسیار کمی سدیم تنها چیزی است که برای این کار لازم است.”

برای تعیین اینکه آیا واقعاً سدیم می تواند علت باشد ، تیم تحقیق نمونه های بریده شده از شهاب سنگ آلنده – جسمی را که در سال 1969 به زمین سقوط کرد و ممکن است از یک سیارک مانند Phaethon سرچشمه گرفته است – تا بالاترین دمای فئاتون هنگام نزدیک شدن به خورشید ، گرم کرد. پس از قرار دادن آن در معرض حرارت به مدت سه ساعت-معادل یک روز در Phaethon با چرخش سریع-محققان دریافتند که در حالی که عناصر دیگر باقی مانده اند ، سدیم موجود در چیپس ها جوشانده است.

داده های بیشتری برای اثبات این امر به عنوان دلیل رفتار دنباله دار Phaethon مورد نیاز است ، از جمله تکرار آزمایش در خلاء برای شبیه سازی بهتر محیط Phaethon. و اگرچه محققان اشاره می کنند که این سناریو بستگی زیادی به مواد معدنی موجود در یک جسم معین دارد ، اما آنها گمان می کنند که می توان آن را در مورد دیگر سیارک های فعال که نزدیک به خورشید هستند نیز اعمال کرد. این مطالعه از شواهد فزاینده ای پشتیبانی می کند که طبقه بندی بین دنباله دار و سیارک ممکن است بسیار ساده باشد. همانطور که نویسنده اصلی مطالعه ، جوزف ماسیرو ، دانشگاه خصوصی ایالت کالیفرنیا ، می گوید: “طیف بین سیارک ها و دنباله دارها حتی پیچیده تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می کردیم.”

منبع:www.astronomy.com