انتقال تنها یک آجر به سیارات دیگر می‌تواند بیش از یک میلیون پوند هزینه داشته باشد. این موضوع باعث هزینه‌بر شدن ساخت‌وساز در این سیارات در آینده خواهد شد. اما اکنون محققان دانشگاه منچستر روشی جدید برای حل بالقوه این مشکل یافته‌اند و آن ساخت مواد مشابه بتن با استفاده از غبار سیاره و خون، عرق و اشک فضانوردان است.

در این مقاله، دانشمندان توضیح دادند که یک پروتئین معمولی در پلاسمای خون می‌تواند به عنوان چسب در تولید ماده‌ای مشابه بتن از خاک مریخ و ماه عمل کند. مقاومت فشاری این ماده‌ی جدید که “استروکریت” (AstroCrete) نامیده‌ می‌شود تا ۲۵ مگاپاسکال است. این میزان در بتن معمولی ۲۰ تا ۳۲ مگاپاسکال است.

با این حال دانشمندان دریافتند که افزودن اوره که ماده‌ای است که بدن از طریق ادرار، اشک و عرق دفع می‌کند، می‌تواند مقاومت این نوع بتن را بیش از ۳۰۰ درصد افزایش دهد و در بهترین حالت مقاومت فشاری این بتن به ۴۰ مگاپاسکال می‌رسد که بیشتر از مقاومت بتن‌های معمولی است.

دکتر “آلد رابرتز” (Aled Roberts) از دانشگاه منچستر که بر روی این پروژه کار کرده است می‌گوید که این روش جدید مزایای قابل توجه بیشتری نسبت به سایر روش‌های پیشنهادی ساخت و ساز در مریخ و ماه دارد.

دانشمندان محاسبه کرده‌اند که بیش از ۵۰۰ کیلوگرم از این “استروکریت” را می‌توان طی یک ماموریت دو ساله در سطح مریخ توسط شش خدمه تولید کرد. با استفاده از ملات هر خدمه می‌تواند میزان کافی از این نوع بتن برای ساخت سکونتگاه برای یک خدمه دیگر تولید کند بنابراین طی هر ماموریت محل سکونت خدمه دوبرابر خواهد شد.

پیش از این نیز در طول تاریخ از خون حیوانات به عنوان چسب برای ساخت مصالح استفاده شده است.