تلسکوپ شکستی
تلسکوپ شکستی
Refractive Telescope
تلسکوپ شکستی خود شامل دو نمونه می‌باشد:
تلسکوپ‌های نوع اول از دو عدسی محدب یکی با فاصله‌ی کانونی و قطر زیاد با نام عدسی شیئی (که خود می‌تواند دارای چند عدسی کوچک باشد) که تصویر اولیه را تشکیل می‌دهد و دیگری با فاصله‌ی کانونی و قطر کم با نام عدسی چشمی که تصویر اولیه را بزرگ می‌کند تشکیل شده است. اگر فاصله‌ی کانونی عدسی شیئی را F1 و فاصله‌ی کانونی عدسی چشمی را F2 بنامیم دو عدسی در فاصله‌ای برابر با مجموع فواصل کانونی شان یعنی F1+F2 درون یک لوله قرار می‌گیرند. این تلسکوپ تصویری وارونه می‌دهد و مهمترین ایراد آن عیب رنگی است. تلسکوپ‌های شکستی که در بازار موجود می‌باشند عموماً از این نوع می‌باشند البته در تلسکوپ‌های جدید عدسی‌های اصلی از چند عدسی نازک به هم چسبیده با نام عدسی‌های آپوکرومات یا مدل ساده و ارزانتر آکرومات تشکیل شده‌اند وایرادهای آن‌ها تا حد بسیار زیادی کاسته شده است.
در تلسکوپ‌های نوع دوم عدسی چشمی یک عدسی مقعر است و در فاصله‌ای از عدسی شیئی قرار می‌گیرد که پرتوهای نور قبل از متمرکز شدن در نقطه‌ی کانونی آن دوباره به حالت موازی در می‌آیند و وارد چشم می‌شوند. این نوع تلسکوپ تصویری مستقیم می‌دهد ولی در مقایسه با نمونه‌ی اول تلسکوپ‌های شکستی ، میدان دیدشان یعنی مساحت تصویری از آسمان که در هر لحظه قابل مشاهده است کمتر است.
تلسکوپ گالیله‌ای از این نوع می‌باشد.
دیدگاهتان را بنویسید