کالری
Calorie
کلوین مقدار گرمایی است که دمای یک گرم آب را یک درجه‌ی سانتی‌گراد بالا می‌برد. مفهوم دیگری که در کنار این واژه استعمال می‌شود (کیلو کالری) نام دارد که مقدار گرمای لازم برای بالا بردن دمای یک کیلوگرم آب تا یک درجه‌ی سانتی‌گراد است. کیلو کالری اغلب برای سنجش مقدار انرژی گرمایی موجود در غذاها به کار می‌رود. یک کالری تقریبا معادل 18/4 ژول (واحد کار و انرژی) و یک کیلو کالری حدودا برابر 4180 ژول است. در خصوص دریافت انرژی خورشید به وسیله‌ی واحدهای استاندارد مساحت در زمین نیز از کالری استفاده می‌کنند. ولی آن چه که از واحد کالری در ستاره شناسی مهمتر است درجه بندی خاصی بر مبنای صفر مطلق می‌باشد که لرد کلوین آن را ابداع نموده است. امروزه معلوم شده که پایین ترین حد دمای یک جسم یا بهتر بگوییم: یک جرم، 15/273- درجه‌ی سانتی‌گراد است که صفر مطلق نام دارد. در این دما انرژی درونی ماده برخلاف تصور صفر نمی‌شود، بلکه به کمترین مقدار خود می‌رسد چون حرکت در مفهوم زیر اتمی هنوز وجود دارد. در حقیقت انرژی درونی ماده بیانگر مجموع انرژی پتانسیل و جنبشی تمام مولکول‌های تشکیل دهنده‌ی آن است. این بدان معناست که هر چه انرژی جنبشی به سمت صفر میل کند انرژی پتانسیل به مقدار بیشینه (نقطه‌ی ماکزیمم) خود نزدیکتر می‌شود. یک درجه‌ی کلوین با یک درجه‌ی سانتی‌گراد (سلسیوس) هم ارز است و با علامت اختصاری «K» نشان داده می‌شود. فراموش نکنید که دماهای پایین و کمتر از صفر در مقیاس کلوین علامت مثبت دارند حال آن که در مقیاس سانتی‌گراد یا سیلسیوس مقادیر پایین تر از صفر را با علامت منفی مشخص می‌کنند. در واقع صفر استاندارد کلوین مبنایی است که کمتر از آن وجود ندارد، بنابراین تمام درجات، بالاتر از آن محسوب و با علامت مثبت نمایش داده می‌شوند. دمای سطحی و درونی اجرام سماوی مانند ستارگان را بر اساس درجه بندی کلوین مشخص می‌کنند. برای مثال و در تلفیق موضوعات بالا، مقدار انرژی‌ای که واحد سطح زمین از خورشید دریافت می‌کند حدود 94/1 کالری بر سانتی متر مربع در هر دقیقه و دمای سطحی آن 5750 درجه‌ی کلوین است.