فوران تاج خورشیدی
فوران تاج خورشیدی
Corona Mass Ejection (CME)
انتقال مواد به شکل پلاسما شامل ذرات الکترون و پروتون و تا حد کمتر، عناصر سنگین تری مانند اکسیژن، هلیم وآهن از طریق انفجارات شدید در تاج خورشید به همراه میدان مغناطیسی. برخلاف بادهای خورشیدی که تقریباً به طور ثابت از خورشید به سمت بیرون جریان دارند این انفجارها با میدان‌های مغناطیسی بسته و ساختمان مغناطیسی تاج ارتباط دارند. این فوران‌ها با کمک کرونوگراف یا تاج نگار قابل مشاهده هستند واولین بار در سال 1349 توسط یک رصدخانه‌ی خورشیدی واقع در فضا کشف شده‌اند.
این انفجارها معمولاً با شراره‌های خورشیدی و مناطق فعال همراه بوده و موجب طوفان‌های شدید خورشیدی می‌شوند. طوفان‌های بزرگ اثرات مخربی روی ارتباطات، کار ماهواره‌ها و حتی خطوط پرظرفیت انتقال نیرو دارند و روی شکل مغناط کره‌ی زمین نیزاثر می‌گذارند. شفق‌های قطبی نیزاز نتایج این فوران‌ها میباشند.
سرعت ذرات پرتاب شده می‌تواند بین 20 تا 2700 کیلومتر در ثانیه باشد ولی به طور متوسط در حدود 489 کیلومتر در ثانیه است. علاوه بر اثرات مستقیم رسیدن امواج ناشی از آن برهمکنش امواج انفجاری این فوران‌ها با ذرات بادهای خورشیدی که دارای سرعت کمتری هستند هم می‌تواند موج شکل‌گیری طوفان‌های مغناطیسی دیگری شود. جرم مواد پرتاب شده در یک فوران نیز در حد ده‌ها میلیون تن می‌باشد. تعداد انفجارها در زمان حداقل فعالیت خورشیدی در حدود یک و در زمان حداکثر فعالیت به 5 تا 6 انفجار در روز می‌رسد.
منبع: هفت آسمان
دیدگاهتان را بنویسید