ویلیام هرشل

آقای ویلیان هرشل، ستاره‌شناس آلمانی در 25 نوامبر 1738 میلادی در هانوفر آلمان به دنیا آمد. او تا نوجوانی به کار چوپانی مشغول بود و سپس مدتی به فراگیری موسیقی پرداخت. هرشل روزی کتابی درباره‌ی نجوم به دستش رسید و چون مطالعه کرد دریافت که برای فهم مطالب آن، محتاج دانستن پاره‌ای از مباحث نور است و آن‌گاه متوجه شد که مطالعه‌ی نور بدون دانستن ریاضیات ثمربخش نیست. لذا جبر و هندسه آموخت و پس از مدتی مطالعه درباره‌ی نور و نجوم، دیدار ستارگان به قدری او را به شوق آورد که خانه‌ی خود را به کارگاهی برای ساختن تلسکوپ تبدیل کرد. هرشل با کوشش فراوان موفق به ساخت تلسکوپی گردید که فاصله‌ی کانونی آن 11 متر و هفتاد سانتیمتر، قطر آینه‌اش 147 سانتیمتر و با وزنی در حدود یک تن بود. وی در سال 1782 میلادی هنگامی که با این تلسکوپ مشغول رصد ستارگان بود، ناگهان ستاره‌ای دید که مانند سایر ستاره‌ها به صورت یک نقطه‌ی نورانی نبود، بلکه هم‌چون قرصی درخشان بود. هرشل به زودی دریافت که سیاره‌ی تازه‌ای را کشف کرده و معلوم ساخت که پهنه‌ی سامانه‌ی خورشیدی وسیع‌تر شده است. این سیاره، اورانوس نام گرفت و هرشل با این کشف، دستگاه سامانه‌ی خورشیدی را که از زمان قدیم، محدود به سیاره‌ی کیوان بود وسعت داد. او هم‌چنین دو قمر اورانوس را نیز کشف نمود. کشف هرشل غوغایی در مجامع علمی به پا کرد و او را غرق در افتخار نمود، به طوری که به او عنوان کاشف اعماق آسمان لقب دادند. هرشل در ادامه‌ی کارهای اخترشناسی خود اعلام کرد که خورشید در آسمان ثابت نیست و تغییر مکان می‌دهد و سیارات را همراه خود می‌بَرَد. وی فهرستی از دو هزار و پانصد سحابی تشکیل داد و گفت این سحابی‌ها مجموعه‌ای از ستارگان و توده‌هایی از گاز هستند. رصدهای متعدد و تحقیقات عمیق نجومی هرشل درباره ی ستارگان، موجب شد که وی یک نظریه‌ی جامع در باب جهان پرستاره مطرح کند. او نخستین کسی بود که به طور صریح اعلام کرد سامانه‌ی خورشیدی جزء بسیار کوچکی در جهان ستارگان است. ویلیام هرشل در پایان عمر به ریاست جامعه‌ی پادشاهی و عضویت آکادمی علوم فرانسه انتخاب شد و افتخاری جهانی به دست آورد تا این که در روز 25 اوت 1822 میلادی در 84 سالگی درگذشت.